ఓ ప్రియతమా..

ఓ ప్రియతమా..

పేపర్లో చదివిన చిన్న కవితకు ఓ రోజంతా కష్టపడి,నా మైండ్ కి కాస్త పని కల్పించి ఈ రూపం తెచ్చా... ఆఖరి రెండు లైన్లూ నేను చదివిన కవితలోనివి.

నా ఈ ప్రయత్నం ఎలా ఉందో మొహమాట పడకుండా చెప్పండే .

సందె గాలిలో సన్నజాజి సుగంధంలా

మలి సంధ్య లో మలయ మారుతంలా

మొగలి రేకుల పరిమళాలతో నను తాకిన ఓ ప్రియతమా !

నీ నవ్వుతో కోటి సరాగాల వీణలు వాయించావు

నీ స్పర్శతో వేయి వేణువులు ఉదావు

నీచూపుతో నాలో వందలాది తంబురాలు మోగించావు

నీ సిగ్గులో ఎన్ని సితారలో పలికించావు

నీ కులుకుల నడకల హోయలతో నన్ను గిలిగింతలు పెట్టావు

నీ తియ్యని పలుకులతో నా మది దోచావు

నీవు మిగిల్చిన జ్ఞాపకాలతో

నా జీవితం ఓ సరికొత్త రాగంలో పాటలా ఇలా సాగిపోతుంటే

ఈ మైమరుపు వెన్నెలలో ఆ మైమరపించే జాబిలీ కంటే

నీ మదుర స్మృతులే ఇక నా జీవన పయనానికి ఆలంబన